BLOG POST # 5

SLAM POETRY

ANG AKING AMA

Noong ako'y bata pa

Nang iwan ako ng aking ama.

Labis na paghihinayang

Hindi ko namalayan na ang mga panahon ay nasayang.

Sa paglipas ng panahon,

Natutunan kong bumangon

Mga payo mula sa kaibigan,

Kasabay sa pananalangin sa ating Amang nasa kalangitan.

Mahirap mang isipin

Pero kailangan kong tanggapin

Na ang ama kong malambing,

Ay wala na sa aking piling.

Maraming katanungan

Ang pumasok sa aking isipan

Kung bakit nangyari pa ang pangyayaring iyon,

Pangyayaring hindi naayon sa panahon.

Maraming pangarap ang bumagsak

Dahil ang pamilya'y nawasak.

Pero pilit na bumabangon

Hanggang sa makaahon.

Napagtanto ko

Na iyon ay di peligro

Kundi isang karanasan,

Na kailangan kong maranasan.

Maraming pagbabago ang dumating sa buhay ko

Simula nung ako'y napalayo

Paniniwala ko noon, iba na sa paniniwala ko ngayon.

Ang dating ako noon, pilit na nagbabago ngayon.

Ang buhay kasi'y sadyang mapaglaro

Hindi natin alam kong saan ito patungo

Maaring kasiyahan, kagalakan, o katuwaan

Pero dapat nating tandaan, na pwede rin tayong masaktan.

Patawad ama ko sa pagkakasala

Dahil noon isa lamang akong ultimong bata.

Pero ngayon, lumaki akong dala ang iyong payo

Na sa  kapwa at matatanda ay palaging nakayuko.

Hindi man kita kasama ngayon,

Laking pasasalamat ko pa rin sa ating Panginoon

Na ikaw ang aking naging ama

Ikaw lang at wala ng iba.